Heerlijk, eindelijk de lente is echt begonnen! Bomen vol prachtig met bloesems. En zelfs de eerst jonge eendjes zijn al gespot. Bij de lente horen natuurlijk ook nieuwe recepten met frisse smaken. En het liefst een beetje makkelijk en snel, zodat je snel vanuit je keuken de zon in kunt.
Ingrediënten
150 g boter (op kamertemperatuur)
125 g suiker
2 eieren
50 g smulkwark vanille
150 g zelfrijzend bakmeel
3 el cassis confiture (of andere jam die je lekker vindt)
2 el poedersuiker
Bereiden
1. Verwarm de oven voor op 200 °C. Klop met een mixer (of in een keukenmachine) de boter met de suiker zacht. Klop er een voor een de eieren en op het laatst de kwark door. Zeef het bakmeel erboven en mix tot een glad beslag.
2. Zet de cakevormpjes in de muffinvorm en schep het beslag erin. Schep een lepeltje confiture in het midden van elke cupcake.
3. Bak de cupcakes in de oven in ca. 20 min. goudbruin en gaar. Bestrooi ze voor het serveren met poedersuiker. Serveer ze lauwwarm met een bol vanille-ijs.
Bron: http://www.ah.nl/allerhande/recept/R-R1064586/cupcakes-met-zwarte-kersen
Dit is een mooi receptje om snel een maar verrassende muffins te bakken. De bovenkant krijgt een licht krokantje, terwijl de binnenkant heerlijk smeuïg blijft. Daarnaast combineert het zure van de confituren erg goed met het zoete van het cakeje. Als je, net als ik, niet van mierzoet gebak houdt, is dit echt een aanrader. Deze ga ik deze week gewoon weer bakken. Dat zegt al genoeg, lijkt me.
Donderdag middag, samen met een vriendin lekker thee drinken en snuffelen in kookboeken. Ons plan was: iets bakken. Nou, dat is zeker gelukt! In het boek Home Made Winter van Yvette van Boven kwamen we haar Banofee pie tegen. Alleen was het al te laat, om het blikje gecondenseerde melk drie uur te laten koken... Maar, in de voorraadkast stond de oplossing! (was ik eigenlijk al een beetje vergeten) Vorige voorjaar was ik op vakantie in Engeland, daar verkopen ze gewoon blikjes karamel. Echt ideaal!
Voor het korstdeeg:
225 gram bloem
snuf zout
100 gram boter, plus extra om in te vetten
een paar druppels ijswater
Voor de vulling:
1 blikje gecondenseerde melk (400 g, te koop bij bijna iedere supermarkt) (of een blikje karamel uit Engeland)
3 bananen
100 gram mascarpone
200 ml slagroom
2 etl. Poedersuiker
evt. Wat pure chocolade om over de taart te raspen
Zet het blikje gecondenseerde melk in een ruime pan, goed gevuld met water en kook het 3 uur met de deksel op de pan. Zorg dat het blikje constant onder water blijft, giet desnoods af en toe bij. Het kan anders ontploffen, echt waar! Laat het blikje daarna helemaal afkoelen. De melk in het blikje is nu veranderd in een dikke karamel.
Maal voor het deeg de bloem met het zout en de boter tot kruimels in een keukenmachine of kneed het fluks met koude vingers. Druppel er zoveel ijswater bij tot het net mooi bij elkaar blijft. Kneed vooral niet te lang. Laat het deeg ingepakt in plastic folie 30 minuten in de koelkast rusten.
Vet een taartvorm van zo’n 24 cm doorsnede in met boter. Rol het deeg uit op een met bloem bestoven aanrecht en bekleed de vorm daarmee. Prik de bodem helemaal in met een vork. Bak het deeg in de op 180 graden voorverwarmde oven in ongeveer 30 minuten goudbruin. Laat de bodem dan helemaal afkoelen. Dit kunt u dus helemaal van tevoren doen.
Smeer de gehele inhoud van het blikje karamel over de taartbodem uit. Pel de bananen, snijd ze in plakjes en verdeel ze over de karamel.
Klop de mascarpone los, giet de slagroom erbij en de poedersuiker en klop alles stijf. Bedek de taart met een dikke laag room. Rasp er nog wat chocolade overheen, als u die in huis heeft, maar het hoeft niet. Het is zo ook lekker hoor, trust me.
Bron:http://yvettevanboven.com/recipes/banoffee-pie-recipe/
Bron:http://www.metronieuws.nl/lifestyle/winter-wondertaart/SrZkkq!iKTHeE7vhYikA/
En toen stond er opeens een prachtige taart op tafel, dat ging eigenlijk best snel. We hadden een echt mega-mierzoete taart verwacht. Maar eigenlijk viel dat best mee. In de bodem zit al geen suiker. En ook het frisse van de banaan zorgt voor een mooi evenwicht in de taart. Stiekem is hij echt goddelijk lekker! Oke, ik moet toegegeven dat het een enorme calorieën bom is, maar geloof me, dat rondje extra wielrennen is hij dubbel en dwars waard!
